ببین غمگین ، ببین دلتنگ دیدارم
ببین خوابم نمی آید بیدارم
نگفتم تا کنون اما کنون بشنو
تو را بیش از همه کس دوست میدارم

فاصله ها مهربانیت را از دلم پاک نمیکنند

ثانیه ها را میشمارم تا لحظه دیدار

وقتی چترت خداست ، بگذار ابر سرنوشت هرچه میخواهد ببارد
لحظه هایت آرام

از جنس کدام نور بودی ستاره من ؟
که جسارت با تو بودن در من جنبید ؟
و من چه عاشقانه به رویت لبخند زدم
و تو چه مهربانانه لبخندم را پاسخ گفتی
و این شد
عاشقانه ی آرام “من” و “تو”

اگه تو جاده ی عشق ترمز دلت برید ، اصلا نگران نشو چون صاف میری تو دره ی قلبم

خدایا !
این بند دل آدم کجاست ؟
که گاهی با
یک اسم
یا حضور یک نفر
و یا با یک لبخند “پاره” میشود

کم سرمایه ای نیست داشتن آدم هایی که حالت را بپرسند
از آن بهتر داشتن آدمهایی است که بتوانی در جواب احوال پرسی هایشان بگویی : “خوب نیستم”

گاهی عمر تلف میشود
به پای یک احساس
گاهی احساس تلف میشود
به پای عمر !
و چه عذابی میکشد
کسی که هم عمرش تلف میشود هم احساسش

الان که کلی حرف واسه گفتن داریم ، دیگه زنگ انشاء نداریم …

گاهی دلم می خواهد دمپایی هایم را جا به جا بپوشم
تا ببینم هنوز کسی حواسش به من هست یا نه

گاه میتوان فهمید و نمیتوان فهماند
آنگاه به زبان خودشان ترجمه ات میکنند !

سکوت و تنهایی دنیای خودم را مدیون حضور توام
آمدنت یا رفتنت ، کدام را باور کنم

از دلنوشته هایم ساده نگذر
یادت باشد آنها را یک دل نوشته است

وقتی دلتنگم چقدر حسود می شوم !
حتی نمی خواهم لحظه ای با خودت باشی

خوشبختی
ملاقات دوباره چشم های توست
حتی اگر در نگاه تو
تصویری از رویای با هم بودنمان نباشد

هر کس روشنی دهد ، عاقبتش دار است !
سقف خانه را ببین
اعدام دسته جمعی چراغها !

میدونی توی دنیا کی عشق منه ؟ نه عزیزم ! تو نیستی !
عشق من خداست چون گلی مثل تو بهم داده !

من همیشه به باورهایم ایمان دارم ، امان از روزى که نمى دانم ها کار دستم بدهد

چه احساس خوبیه وقتی می شنویم کسی می گوید : مواظب خودت باش اما خیلی بهتر از اون اینه که می شنویم کسی می گوید : خودم همیشه مواظبتم !

آدم” باش ، “هوا” یم را داشته باش …
مگذار در این “هوا” ی بی کسی “حوا” ی “آدم” دیگری شوم

کاش یک لحظه به جایم بودی ، تا بدانی که چه دردی دارد وقتی که به اندازه ی سنگینی یک کوه دلت غمگین است

خاکی نباش ، بیش از حد که خاکی باشی به خاک می سپارنت

دست های تو که مال من باشد
هیچکس
مرا
دست کم نخواهد گرفت

خاصیت دنیاست
در اوج داشتن و خوشبختی
دلهره ی “از دست دادن” پر رنگ تر است

میگفت : دلم برایت تنگ شده …
حالا معنی حرفش را فهمیدم ! درونش جا نمیشدم

هر که می خواهی باش …
این عادت مشترک انسانهاست
تو نیز ، روزی ، ساعتی ، لحظه ای
احساس خواهی کرد که
هیچکس دوستت ندارد

گاهی می اندیشم
مهم نیست اگر هیچ از دنیا ندارم …
همین مرا بس که کوچه ای باشد و باران
و انسان هایی زلال تر از باران

چرا می گویند “ها” علامت جمع است ؟

”تن” را با “ها” جمع کنی خودت می مانی و خودت


اگه عشقت باهات راه نیومد بدون داره با یکی دیگه مثل اسب میتازه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: