دل به دریا زدن و سوختن در آتش عشق
داستانیست که دل سوختگان میدانند
تا تو دریا نشوی موج اسیرت نشود
راز دریا را فقط غرق شدگان میدانند

فاصله ها هرگز مانع فراموش کردن بهترین هایمان نمیشوند
مهم قلب هایمان است که از پشت فاصله ها برای بهترین ها می تپد

بچه که بودم بستنی ام را که گاز می زدنند غوغا به پا می کردم !
چه بیهوده بزرگ شدم ، روحم را گاز می زنند میخندم

هر شب به خودم قول میدهم که فراموشت کنم
وقتی صبح میشود تو را که نه …
ولی …
قولم را فراموش میکنم !

دعا نکن مادر بزرگ
نمی خواهم پیر شوم
جوانی که خیری نداشت
پیری هم پیشکش خودتان !

نگاهم کرد
پنداشتم دوستم دارد ، نگاهم کرد
در نگاهش هزاران عشق خواندم ، نگاهم کرد
دل به او بستم ، باز نگاهم کرد و …
تازه فهمیدم یارو خله ! فقط نگاه می کنه !

درد دارد وقتی من عاشقانه هایم را می نویسم
دیگران یاد عشقشان میفتند و تو هنوز بی خیالی !
درد دارد …

لحظه ای در گذر از خاطره ها
ناخودآگاه دلم یاد تو کرد
خنده آمد به لبم شاد شدم
گویی از قید غم آزاد شدم
هر کجا هستی دوست ، دست حق همراهت

حق الناس همیشه پول نیست
گاهی دل است
دلی که باید میدادی و ندادی …